Elektrisch rijden. Die meldde overigens dat ik de knipperlichten achterstevoren heb gemonteerd. Moet ik even veranderen.
Na dit evenement zijn wij van huis gaan rijden naar de Stena. Eerste hobbel: die werd met veel gekraak genomen. De wwe blijkt toch niet hoog genoeg op zijn veren te staan. Naar Utrecht v.v. had ik dat niet bemerkt maar met de extra lading wel. Dus gelijk omgekeerd en wat gereedschap geloosd: krik, bankschroef, jerrycans en de heavy accukabels die aan de achterdeur hingen.
Op de vering kom ik later terug.
Foto bij de boot, weliswaar op de terugweg maar dat ziet niemand.
Ja, er is wat fog maar dat is hier ook wel eens.
Hier zijn we dus geweest en zo nog wat leuke plaatsjes in de buurt, met mooi nazomer weer en een uitstekend onderdak in Nayland, waard voor een mooi reisverslag maar daar gaat deze blog niet zo over.
Mooi in Bury st Edmunds:
Leuk in weet ik niet meer:
Ter zake, het bezoek aan Villevans, de leverancier van de polyester achterkant van de wwe.
Een sfeerbeeld:
En een volgens Graham (bijna) uniek exemplaar waar er maar 3 van gemaakt zouden zijn:
Nog verder in het hol, rechts achterin staat de mal die gebruikt wordt bij het vervaardigen van de achterkanten.
Volgens Graham een smerig karwei waarvoor hij dan ook iemand inhuurt. "Does he wear a mask?", "No it is his own face" was het antwoord.
Terug naar de onvoldoende vering.
Zo werkt de vering van een 2cv ongeveer, voor- en achterwielen zijn met elkaar verbonden door een veerpot.
(Hier volgt een min om meer technisch verhaal).
Wanneer nu zo'n veer in de veerpot zwaarder wordt gemaakt verandert de veersterkte (uitgedrukt in veerconstante) en zal de 2cv minder doorzakken. De veer zit opgesloten in een bus en de maten in de breedte en de lengte liggen dus vast.
De huidige veer heeft een dikte van 15,25mm.
Er is stijfheid te winnen door de dikte van de veerdraad te verhogen (of het aantal wikkelingen te verminderen, of het materiaal of alle drie).
De huidige veerconstante waarde is ongeveer 175 kN/m. Wanneer gekozen wordt voor een verdubbeling van de stijfheid moet de draaddikte naar 17,5 mm: 331 kN/M. Eerst maar eens meten of dit gaat passen in de huidige veerpot (de binnendiameter wordt kleiner).
De firma Ecas in Engeland levert zwaardere veren (100% uprated, tweemaal zo stijf). De waarde van de constante die ik bij navraag op kreeg was in pounds: 1715. Nu is 1 inch pound gelijk aan 0,113 newton meters en zou ik aan een waarde komen van 193,8 kN/m. Niet tweemaal zo stijf, dus hier zijn nog wat vraagtekens.
Dan nog maar wat foto's:
Een vrijwilliger (80 jaar) repareert kiezel voor kiezel een kathedraal. Bijna klaar.
De auto waar Graham Cotton (eigenaar van Villevans) ons in meenam voor een lunch. Een GS C-Matic.
Volgende keer meer over de veren, tot slot nog even over de bedrading.
Die klopt niet. Bij het aanzetten van de zwaailamp gaat er een indicatielampje op het dashboard branden. Dat lampje ging ook steeds meer branden wanneer ik de normale verlichting aanzette. Niet goed. Bovendien merkte ik op de terugreis dat de verlichtingsschakelaar als verwarmingselement ging werken. Niet goed. Al voelend onder deze schakelaar ontstond er spontaan een blaar op mijn wijsvinger. Niet goed. Al kijkend onder de motorkap zag ik dat het daar qua bedrading een zootje was. Niet goed. Zo wordt het lijstje van de te verrichten werkzaamheden steeds langer. Het houd je van de straat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten