17 Over een uurwerk

Omdat er op dit moment niet veel voortgang zit in het project, even iets anders. Er wordt wel aan het project gewerkt (ingekocht, opgeknapt etc.) maar dat zijn kleine vooruitgangen. Daarover een volgende keer.
Waarover nu dan? Gezien het feit dat ik uurwerken repareer: over een klok.
Een uurwerk werd mij zo aangeboden:

Met het verhaal dat de klok bij de bombardementen van Rotterdam van de muur was gevallen en dit had overleefd en dat er altijd 'een mannetje' aan gesleuteld had en dat die de klok niet had overleefd.
Zijn laatste reparatie was het repareren (inkorten) van een veer. Deze was nu weer gebroken. Op de foto is er aan de rechterzijde een plat stuk messing te zien dat vastgeschroefd zit met twee kruiskop parkers (niet van voor de oorlog). Als dit stuk weggehaald wordt is het mogelijk de veerton (waar de gebroken veer in zit) met enig gewrik uit het uurwerk te schuiven omdat er een stuk van de platine is weggezaagd. Je hoeft het uurwerk dan niet verder uit elkaar te halen.

Even een nieuwe veer aanbrengen, het spul weer terugwrikken en klaar is Kees. Het is net zoiets als een versnellingsbak openzagen om er een nieuw tandwiel in te zetten. Geheel tegen de principes, maar het mocht niet veel kosten. En de klok doet het weer. In mijn opleiding was er een docent die een verzameling had van uurwerken waaraan geknoeid was. Dit uurwerk zou waarschijnlijk hoog in de top tien eindigen.

16 Werken aan een koets

De laatste 2cv is in Portugal gemaakt, 27 juli 1990. Deze is dus inmiddels 12 jaar oud en zal ongetwijfeld in een museale opstelling ergens staan te pronken. Hier een foto van het produktieproces van de allerlaatste eend.

 De 2cv's die de weg zijn opgegaan hebben dus minstens 12 jaar weersinvloeden achter de rug.  Vaak is daarvan het e.e.a. terug te vinden en moet er gerepareerd worden. Inmiddels zijn er van veel delen van de koets kant en klare reparatiedelen te verkrijgen, een deskundige lasser weet er raad mee. Voorbeeld: 

 

De meesterlasser bij Marco heeft een oplossing bedacht voor twee problemen die bij deze reparaties komen kijken: hoe zorg ik voor het vormbehoud van de koets en hoe bereik ik de moeilijke plaatsen.

Zo dus:

Enige uitleg:
Er is een rechthoekig frame met twee staanders. Dit frame (rode lijnen) is verrijdbaar.
Een tweede frame (blauwe lijnen), waarop de koets stevig en op essentiële plaatsen is geschroefd, kan langs de staanders omhoog en omlaag bewogen worden (witte pijl). Tevens kan dit gedeelte draaien doordat er een remtrommel tussen beide delen is bevestigd. Zo is binnen een handomdraai de onderzijde van de koets bereikbaar.
Voor de vormvastheid worden er bij verschillende werkzaamheden pasgemaakte schoren aangebracht.
De koets die voor de wegenwachteend gebruikt gaat worden zal ongetwijfeld op dit mooie apparaat terecht komen alvorens in tweeën gezaagd te worden.

 

15 Rechtstreeks van Graham

Yes, news from England.
Graham verontschuldigt zich voor het uitblijven van antwoord op mijn vraag. Er waren wat problemen. De handleiding is binnen via email en als ik wil kan ik alvast de bevestigingsdelen toegestuurd krijgen. Hoeft niet want ik ben toch nog op zoek naar een koets(deel).
Voor het betere plak- en zaagwerk de volgende foto's:

Het plakken bestaat uit het bevestigen van een strook schilderstape, daarna de zaag er in. Simpel toch? Alleen, voor de oplettende kijkers: op de tweede foto zie je bovenaan een hoekstaal dat aan de zijkanten bevestigd is. Dat is voor het broodnodige vormbehoud van het gedeelte van de carrosserie dat overblijft.
Nog één foto van het zagen van de bodem die zorgt voor een scheiding van voor en achterzijde.

Als het goed is zitten de voorzijden van de bodemplaten nog aan het chassis zodat deze niet kunnen verschuiven.
Verder lijkt het zinnig om vóór het zagen een kruisverband aan te brengen om te voorkomen dat er een parallellogram ontstaat.
Komt tijd, komt raad.

14 Via via teken van leven

Berichten van de ANWB? Och.
Wat interessanter is dat ik na enig speurwerk een teken van leven heb gevonden van Graham Cotton van de firma Villevans waar de kunststof body vandaan moet komen. Op mailtjes reageert hij niet, de telefoon wordt niet opgenomen maar ik ben er achter gekomen dat hij rond 24 oktober in Engeland een body heeft afgeleverd.

De bouwer heeft zijn bouwproces tot op heden in 12 YouTube filmpjes vastgelegd.
Hierbij de LINK naar het laatste filmpje. Daaruit valt o.m. te leren dat vanwege het gewicht van de body het chassis een flink stuk hoger gezet moet worden. De oplossing die hier gekozen is, is door op de trekstang extra draad te snijden. Moet ik nog even over nadenken.
Verder valt er te zien dat de body aan één kant slecht aansluit op de de deurstijlen. Wat daar nu de oorzaak van zou kunnen zijn? Misschien kom ik er achter door de andere 11 delen van het verhaal te lezen. Voorlopig weer even wat te doen (en ik had het al druk).

13 Oorverdovende stilte

Behalve dat het in deze log even stil is gebleven (uit respect) blijft het op andere fronten ook stil.

24 oktober heb ik een mailtje gestuurd naar info@villevans.uk met het verzoek mij iets te vertellen over de las en snij werkzaamheden die komen kijken bij het plaatsen van hun kit. Van een andere site heb ik deze foto gepikt om een indruk te geven:

Tot op heden geen antwoord dus per heden een mailtje er overheen met de vraag of Graham vertrokken is naar de Bahama's.
Dan zit hij er in de verkeerde tijd want Sandy heeft daar aardig huisgehouden.

Het tweede front waar het stil blijft is de ANWB.
Van zowel Sigrid de Jong als van Paul van Haastert tot op heden geen reactie.
Intussen mezelf verdiept in restauratie werkzaamheden. De lampensteun die ik gescoord heb verdient enige aandacht:

'Vroeguh' ging je met loodmenie aan de gang maar dat mag niet meer dus doe je dat dan ook niet.
Van de restauratie deskundige Chris (www.charlestonrestauratie.nl) hoorde ik dat in de huidige tijd Fertan wordt gebruikt als roestomzetter (Fertan). Daar heb ik uit een vorig project nog een 3/4 liter van overgehouden. Chris gebruikt daarna een epoxy primer maar voor de lampensteun vind ik een gewone primer wel voldoen. Chris gebruikt voor het spuiten een twee componenten lak (vanwege de krasvastheid), ook in deze ga ik niet zover en gebruik een spuitbus zwarte hoogglans. Er komt immers maar een klein stukje van de steun in zicht en die krijgt extra aandacht. Aan het werk...

12 Geen woorden voor

Even helemaal geen zin om ook nog maar iets aan het project te doen.

Schrijf ik vorige week in mijn log over Henny Fontijn, die zo vriendelijk reageerde op mijn vragen, krijg ik zojuist het bericht dat hij gisteren is overleden!

Alle familie, vrienden en bekenden vanaf deze plek heel veel sterkte toegewenst.

11 Nieuwe contacten

Henny Fontijn, bezitter van een wegenwacht eend, reageerde heel vriendelijk toen ik me meldde met een aantal vragen over de bouw. Het leukst was een uitnodiging mee te rijden met een geplande rit, eind mei 2013 in midden Nederland. Ondanks het feit dat het resultaat op een aantal punten zal afwijken van het origineel. Even leuk was een uitnodiging bij hem thuis te komen kijken naar zijn resultaat. Ga ik zeker gebruik van maken.
Hier zijn website waaruit onderstaande foto is overgenomen:

website wegenwachtvoertuig

Een  tweede reactie kwam van de archivaris (m/v) van de ANWB. Dit naar aanleiding van mijn bezoek aan de tentoonstelling (blog 09).
In deze reactie staat de naam van de manager van het wagenpark dat bij de ANWB aanwezig is.

Geschiedenis van de wegenwacht

Daar ben ik blij mee en dit contact ga ik benaderen om wéér wat wijzer te worden.
Wordt vervolgd.

10 Vorderingen

Nu de bestelling van de achterbak geplaatst is en Graham heeft medegedeeld dat hij het product zelf komt afleveren wordt het tijd om aan de voorkant te gaan werken. Er staat bij de grote sponsor Marco (2cvparners.nl) een koets die bruikbaar zou kunnen zijn. Het probleem met de oude koetsen is echter dat zij op de bekende plekken het na een aantal jaren af laten weten. Er moet aan gewerkt worden zoals dat heet. Dat betekent een nieuw voorruitframe, voetenbak, bodemplaten etc. Dat is in wezen alleen maar gunstig want het betekent ook dat je dan weer een z.g.a.n. koets hebt.
Maar voordat dit aangepakt wordt eerst het rollend gedeelte een beetje opvrolijken.
Het ventilatorhuis:

(het gaas hangt nog los),
de remklauwen reviseren:

en zo nog wat van die dingen.

Intussen is er bij Marco een puntlasapparaat beschikbaar gekomen en een garagist die daar heel erg goed mee weet om te gaan. In de praktijk zal dat waarschijnlijk gaan betekenen dat ik zelf het oude voorruitframe er uit pel en de opperlasser het nieuwe frame er netjes in zet.

Dat zal nog wel een paar weken duren voordat dat zo ver is.
Volgende blog: resultaat van een nieuw contact met een wegenwachteendbouwer.

09 ANWB tentoonstelling

Vandaag in Den Haag naar het hoofdkantoor van de ANWB geweest. Daar is een tentoonstelling te zien die handelt over het ontstaan van de ANWB en de ontwikkeling tot op heden. Leuk en leerzaam!
Vanzelfsprekend ook de wegenwachtauto's bekeken die er stonden opgesteld. Met name de belettering en de emblemen. De lichtbak blijkt ook bij de originele auto's uit het betere figuurzaagwerk te bestaan.

Bij de receptie gevraagd of er iemand aanwezig was die meer kon vertellen over de auto's. Die was er,  en met deze heer heb ik gesproken over mijn idee zo'n auto te gaan bouwen en of er meer informatie was over de belettering en de emblemen. Een terughoudende reactie en de rest vertel ik niet.
Hij zou toch navraag doen en mij iets laten weten.
Dus maar weer terug naar de tentoonstelling waar ik nog wat foto's heb genomen, o.a. deze:

Gisteren kreeg ik een naam door van de aardige ANWB'er (van het mailtje uit blog 5) van een Wegenwachter die zelf een wegenwachteend heeft gebouwd. (Moeilijke zin trouwens). Even googelen op zijn naam en hij blijkt de eigenaar van de originele in België vervaardigde eend. En er komt een foto te voorschijn van deze mooie eend samen met een Burton (mijn vorige project).

Deze mijnheer ga ik eens bellen, kan ik gelijk eens vragen waarom deze eend bij de RDW niet bekend is.
De problemen met de Iban code is opgelost, het voorschot is overgemaakt naar Engeland, dus het productieproces is in gang gezet.
Onderwijl ben ik rustig bezig met het schoonmaken en reviseren van onderdelen van het rollend gedeelte.
Daarover een volgende keer.

08 De kogel

Het wordt de lange versie van de kit.
Nadat uit Engeland nog wat extra informatie was gekomen stond mijn besluit vast.
Dus is de volgende bestelling geplaatst:

Ville Van standard Lydia` kit includes:
One piece Van back with integral floor bonded in
Steel profile fits across top of body
Steel side pieces for B posts
Rear doors with hinges supplied and rubber seal surround
Lift off Targa top with fittings and rubber seal surround
Z-piece for end of floor panel (bolt on or weld on)
Rear floor frame to support floor
Petrol pipe (we need your old one to modify)(Exchange)
Window cut to your preferred size
Drip strip for rear doors

Nu wil Graham een vooruitbetaling (terecht), maar dat lukt niet echt: de Ibancode wordt door de ING afgewezen (ook terecht?):

De code zou tekort zijn (12, twaalf(!) alfanumerieke tekens). Dus een mailtje gestuurd met het verzoek een 'passende' code te geven. Zal wel goedkomen.
Nog een foto uit Engeland van een besteleend in Lydia uitvoering (ik vind deze niet mooi):

In het weekend van 28 april is er de dertiende int. besteleenden meeting. Als het weer een beetje meezit daar maar eens een bezoekje brengen. Ongetwijfeld leerzaam. 

07 Beslissen

Op dit moment hard aan het denken welke van de twee uitvoeringen van de polyester achterzijden die beschikbaar zijn ik zal kiezen De Babette of De Lydia. Ik durf het de Engelse leverancier niet te vragen maar zijn ex en zijn huidige?
Van de korte wegenwachteend is er een type gebouwd waarvan de foto's er leuk uitzien (DA-62-47, googelen naar afbeeldingen). Dit is een gerestaureerde AZU  serie B met weliswaar origineel gereedschap maar de vraag is of deze in deze vorm origineel heeft bestaan.

De lange uitvoering (AJ-18-34) is een originele in België vervaardigde wegenwachteend uit 1970.
Leuke site waar deze te vinden is:

2cv's in België geproduceerd

Zeer leerzaam voor eendologen.

Een voordeel van de lange versie is dat je deze gemakkelijk voor andere doeleinden kan gebruiken dan alleen maar (selectief) hulp bieden onderweg:

De AK als camper

Dat is echter weer een project apart.

Er is een mail onderweg naar de vader van de tweeling (Lydia en Babette) met het verzoek om aanvullende gegevens.
Afhankelijk van de antwoorden en de mening van mijn echtgenote neem ik zeer spoedig de beslissing.

06 Some English

Hi Jos,
       Apologies for the delay, broadband problems this end.

The `Babette` kit fits straight onto a standard or pattern 2cv chassis
with a slight shortening of the rear.
There is a build manual which comes with the kit.
I have attached a list of all the kit contents.
You may wish to consider a wiring kit,(conduit) waterproof junction box,
connectors, 7-way cable etc which makes the whole job easier whilst the
body is off the chassis.

The price of the `Babette` is £1990.00(pounds) no Vat as it is an export
for us.
Delivery is 220 Euros.

Our terms of trading to order a kit are:

Deposit of £400.00 secures your order number in our production sequence.
Balance is due on completion of kit/delivery.

Currently we have a 3/4 week manufactoring time but may be able to improve
on this.

We can send you the steelwork set for the vehicle conversion ahead which
enables you to get the cab/rolling chassis ready before delivery of the
body tub.
There is an extra cost for this (approx 75 Euros postage)

If you wish to order a `Babette` kit you can either send a cheque or bank
transfer to:-

Ville Vans,
PO BOX 533,
Bury St Edmunds,
Suffolk,
IP32 6WZ
UK

Or Bank Details :-
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

I hope we may be of service to you.

Best Regards,

             Graham Cotton.

05 Vorsen

Berichten over de vorderingen van het ontmantelen en de bouw volgen nog, maar eerst wat bevindingen van het zoekwerk op internet en het aanboren van contacten.
Eerst een mooi fotootje:

Behalve het feit dat de inhoud van de auto goed te zien is wordt ook het gebruikte lettertype van de tekst 'wegenwacht' in hoofdletters getoond.
Zoeken op internet levert een aantal belettering firma's op o.a. Kramer. Een echte één op één belettering is er niet, het lettertype Frutiger Bold is een benadering. Toch is het belangrijk het juiste lettertype te pakken te krijgen voor de snelle herkenning.
Gerard Unger is de ontwerper van de bij de ANWB gebruikte letters sinds 1997. Maar wie deed dat daarvoor?
Verder zoeken dus (wordt vervolgd).

Lettertype Frutiger Bold: zoek de verschillen...

Bij Marco meldde zich vorige week een klant die een eend van hem wilde kopen. Tussen neus en lippen door vertelde hij dat hij werkzaam was bij de ANWB. Omdat ik bij een verzoek om informatie per mail mijn neus gestoten had (ik moest eerst maar eens lid worden) kwam deze klant als door de hemel gezonden.
Hier volgt een gedeelte uit zijn mail richting Marco:

> Ik heb nog het e.e.a. nagevraagd bij de ANWB wat betreft het maken van een Wegenwachteend en heb de volgende info:
> Niemand weet precieze info over de aloude wegenwachteenden, maar in het "wegenwachtmuseum" op het hoofdkantoor van de ANWB aan de Wassenaarseweg in Den Haag staan oude wegenwachtmotoren, een oude Daf en een Renault 4, dus als je collega daar eens een bezoekje brengt, vindt hij misschien wel meer info of loopt er iemand rond. Voor de lettertypes van de wegenwacht kan je collega mailen naar XXXX, Communicatieadviseur. XXXX@anwb.nl. YYYY van de afdeling Marketing en Sales was erg enthousiast over de plannen en gaf aan dat hij de restauratie wel een goed item vond voor de Kampioen, het maandelijkse blad van de ANWB. Zijn mailadres: YYYY@anwb.nl. Mocht je nog vragen hebben dan kun je me mailen of bellen.
> Groeten,
>ZZZZZZZZ

Dat is informatie waar we wat aan hebben!
Voor het mooie zal ik me eerst opgeven als lid van de ANWB, lid van de wegenwacht lijkt me vooralsnog wat overdreven.

Gelukt!

04 Rollen

Naar Berkel met de vraag of daar iets te vinden zou zijn om te gebruiken voor het project.
Keuze genoeg!
Mijn wens was echter om een eend te bemachtigen die voldeed aan de match met een wegenwachteend uit vroeger jaren. Het moest dus sowieso een oud kenteken hebben en uit de jaren zijn waarin dergelijke eenden zich op de weg bevonden om de nodige hulp te verlenen.
Nog even een sfeerfoto'tje:

Er bestaan foto's met een nog eerdere uitvoering (ribbelkap, kleine motor) maar we gaan voor de luxe. Na naar mijn wensen geluisterd te hebben trok Marco een eend uit de voorraad die uitstekend als zogenaamde donoreend kon dienen.
Kentekenplaat blauw (18-DJ-87) en een chassis, motor en vernellingsbak waar geen enkele wegenwacht voor hoeft te stoppen.
Marco van 2cvPartners trad op als hoofdsponsor en deed het geheel voor een zeer zachte prijs aan mij over. De koets wilde hij terug maar het ging mij om het rollen, en dat deed het. Het geheel op mijn naam gezet, naar huis gereden en dezelfde avond geschorst.

03 VILLEVANS

De Engelse firma die het polyester levert heeft een beperkte Website maar schermt met het volgende:

Phone our friendly sales office for advice and queries.

Na wat mailtjes met het verzoek om inlichtingen die niet werden beantwoord, maar eens gebeld. Een alleraardigste mijnheer aan de lijn met een verhaal dat mij in de eendenwereld niet geheel vreemd is:

computer kapot, wellicht kan u uw telefoonnummer mailen, zal deze week reageren.....

Geduld dan maar, de eend hoeft tenslotte niet van de week af.

Het gaat om dit geheel: de deurtjes, het dakje voor de overblijvende, doorgesneden eend, bevestigingsmateriaal voor aan het chassis en het verbindingsgedeelte eend/laadruimte.  Even uitleggen:

Het is de bedoeling dat je uitgaat van een standaard 2cv, de koets achter de voordeuren door slijpt en de laadruimte daar achter plaatst. Gemakkelijk toch? Uurtje werk ware het niet dat zoiets in de praktijk reuze tegen kan vallen. En dat er tijdens zo'n proces de nodige zaken vervangen, schoongemaakt, afgesteld etc. moeten worden.

Eerst maar eens op zoek naar een chassis en de delen die nodig zijn om het geheel te laten rollen en remmen.

Op naar Marco....(2cvPartners).

02 De start

De kop was er natuurlijk al af, temeer omdat ik in eigen garage nog een mooie oranje waarschuwingslamp aantrof:

Meharigroen geverfd maar dat gaat goedkomen. Wel een echte Hella. Let op het detail: één van de borden is zichtbaar: 'BOSBRAND GEVAAR'.
Daar ga ik 's winters mee rondrijden en de tekst 'GLAD' bewaar ik voor hoogzomers.
Natuurlijk leuk om deze spullen te hebben maar het schiet niet echt op.
Dus maar eens contact opgenomen met de dealer van de polyester achterbouw: Customs & Classics in Ede, de importeur van de Engelse 2cv6 Babette Besteleend Kit van Ville vans.
Deze dealer was gestopt met de verkoop(!) en verwees mij naar ABS te Kudelstaart.
'Vanaf heden gesloten' meldde de website.
Dus een mailtje gestuurd naar Engeland en al snel bleek dat in afwachting van een new agent de verkoop rechtstreeks kon plaatsvinden. Een prijsopgave gekregen en al snel was de conclusie dat zelf ophalen duurder was dan laten verzenden. Het idee was namelijk om de achterbak op de (open) Mehari te plaatsen en zo naar Nederland te rijden. Misschien gebeurt dit alsnog maar dan valt dat hier te lezen. 

01 Het idee

Na de verkoop van de Burton werd het een beetje stil in de garage. De Mehari, die ongeveer drie jaar had buitengestaan behoefde enige aandacht  en kreeg die dan ook. Na een opknapbeurt werd er nagedacht over een nieuw project.
Inmiddels zoemde het in de eendenwereld van geruchten over een polyester besteleend. Daar eens naar gekeken en na ampele overwegingen en overleg met het thuisfront besloten een

te gaan maken.
Marco, van 2cvPartners in Berkel en Rodenrijs vond het een leuk idee en doneerde onmiddellijk twee waarschuwingsborden die vaak achterop deze eenden bevestigd waren:

Weet u het nog?