2 jaar wegenwacht (1948)
1e lustrum (1951)
10 jaar wegenwacht (1956)
wegenwacht waarschuwt bij mist (1956)
bijeenkomst wegenwacht (1960)
wegenwacht 65 jaar (2011)
Horrorwinter 2013 (die niet doorging)
Plezierige dagen!
woensdag 24 december 2014
143 Kerstreces
Voor de kerstdagen wat wegenwacht gerelateerde links, goud van oud en leerzaam.
2 jaar wegenwacht (1948)
1e lustrum (1951)
10 jaar wegenwacht (1956)
wegenwacht waarschuwt bij mist (1956)
bijeenkomst wegenwacht (1960)
wegenwacht 65 jaar (2011)
Horrorwinter 2013 (die niet doorging)
Plezierige dagen!
2 jaar wegenwacht (1948)
1e lustrum (1951)
10 jaar wegenwacht (1956)
wegenwacht waarschuwt bij mist (1956)
bijeenkomst wegenwacht (1960)
wegenwacht 65 jaar (2011)
Horrorwinter 2013 (die niet doorging)
Plezierige dagen!
zondag 7 december 2014
142 Sinterklaas en andere dingen
Je hebt een wwe of je hebt er geen. Wanneer je er een hebt is dat een dankbaar onderwerp in de Sinterklaas tijd. Kijk eens wat een mooie:
De laadruimte was gevuld met (echt) gereedschap. Helaas voornamelijk met door mij uitgeleend gereedschap. Een sigaar uit eigen doos noemt men dat.
Maar er was meer, deze zat er bij:
En er was nog meer, deze zaten er ook bij:
in verschillende uitvoeringen (de pin verzamelaars onder ons weten waar het over gaat).
Een vriend stuurde mij een brochure van de Kon.Ned, Toeristenbond A.N.W.B. uit de tijd dat het telefoonnummer in Eindhoven nog uit 4 cijfers bestond. Met een afstanden tabel en reclame voor de technokeuring.
Ook mooi deze posters (€ 200):
Tenslotte nog even wat leedvermaak.
Genoeg gelachen, aan het werk.
zaterdag 22 november 2014
141 Veren klaar
"Wij willen altijd helpen, dat kunnen we ook niet helpen", òòk een slogan van de Wegenwacht.
Dus ondanks mijn tegenspartelen werden de veerpotten met vast gelaste deksels keurig bij mij thuisbezorgd. Dus moest ik aan het werk.
Dankzij het feit dat alle onderdelen schoon waren en van het nodige vet voorzien verliep deze klus voorspoedig. Stofhoesjes er op en de kantelmessen gesmeerd.
Het resultaat is geworden wat er van verwacht werd. Mag ook wel, gezien de investering in tijd en money (de veren komen uit Engeland).
Twee foto's als bewijs:
Er is ruimte te zien tussen het wiel en de wielbak en, geloof me, deze ruimte was er eerst niet.
Hier zie je dus niets maar de stapel bladeren onder de wwe kunnen een stuk hoger dan voorheen.
Project geslaagd. Een feestje waard:
OP naar het volgende project.
Dus ondanks mijn tegenspartelen werden de veerpotten met vast gelaste deksels keurig bij mij thuisbezorgd. Dus moest ik aan het werk.
Dankzij het feit dat alle onderdelen schoon waren en van het nodige vet voorzien verliep deze klus voorspoedig. Stofhoesjes er op en de kantelmessen gesmeerd.
Het resultaat is geworden wat er van verwacht werd. Mag ook wel, gezien de investering in tijd en money (de veren komen uit Engeland).
Twee foto's als bewijs:
Er is ruimte te zien tussen het wiel en de wielbak en, geloof me, deze ruimte was er eerst niet.
Hier zie je dus niets maar de stapel bladeren onder de wwe kunnen een stuk hoger dan voorheen.
Project geslaagd. Een feestje waard:
OP naar het volgende project.
woensdag 19 november 2014
140 Veren vervangen deel 2
Wanneer je de stofhoesjes (€2 per stuk)
niet plaatst bij het monteren van de veerpotten dan krijg je, wanneer je een pot hebt open geslepen, dit te zien:
Mag het een onsje (roest) meer zijn?
Een hoop schoonmaakwerk dus en dankbaar gebruik gemaakt van de flexibel as op de Dremel.
Eèn veer en veerpotcup en trekstang zijn schoon:
Slijpwerk om de tweede veerpot open te maken:
En hier is een stuk van het deksel afgeslepen.
Inmiddels is alles schoon, zijn de achterveren vervangen door de dikkere en zijn de deksels geplaatst.
Deze worden aan de veerpot gelast en dan is dàt gedeelte van het werk klaar. Gelukkig is er een nieuwe meesterlasser opgestaan. Van de club met de slogan: 'Hebben we u ooit de verkeerde kant op gestuurd?', dus dat moet goedkomen.
Wordt vervolgd.
maandag 17 november 2014
139 Veren vervangen
Wat nu weer:
Afgelopen zaterdag werd ik in Zoetermeer gepasseerd door een 2cv Transat met een afbeelding van een stekker aan de achterkant. Inderdaad, de elektrisch aangedreven eend van Leen APK uit Gouda.
Ik zag hem kijken naar de lage stand van de achterzijde van de wwe. Hij ging er ook als een speer van door. Mede door het acceleratievermogen. Ik had, vond ik een goed excuus om de uit Engeland ontvangen veren een tijdje te laten acclimatiseren. Eerst een lang weekend op stap naar Rome en Napels met een stel zogenaamde spoorseksuelen (treinspotters en zo). Veel plezier gehad maar nu weer aan het werk.
Standje schuin vanwege het feit dat de veerpotten er onderuit gaan. Hoe is het gegaan met de veren?
Het laten maken van veren in Nederland bleek te complex en te duur. Het probleem is dat de instellingskosten voor de machines hoog zijn en de prijs daalt pas bij afname van een hoog aantal. En ik heb er maar twee nodig. Dus toch maar in Engeland besteld.
Let op de verwijzing naar Ville Van.
Veren besteld en hieronder een normale en een ''uprated'' veer:
De veer links heeft een diameter van 17,5 mm en dat komt inderdaad overeen met een veer die twee keer zo sterk is. Zie blog 135.
In blog 135 is tevens een opengewerkte tekening van een veerpot te zien. In werkelijkheid zien ze er zo uit:
Redelijk wat ''sloopwerk", de uitlaat en de schokbrekers voor het gemak maar verwijderd anders kom je slecht bij de zogenaamde stelstukken. Het geheel ging redelijk gemakkelijk los doordat bij de vorige montage kopervet was gebruikt. De volgende stap is schoonmaakwerk en het open slijpen van de achterzijden. Alles op zijn tijd.
Wordt dus vervolgd.
p.s. Op de bovenste foto is te zien dat de mehari tijdelijk buiten gestald is vanwege de werkzaamheden. Daarachter staat nog steeds de oude hut van de wwe. Niet lang meer hoop ik.
Afgelopen zaterdag werd ik in Zoetermeer gepasseerd door een 2cv Transat met een afbeelding van een stekker aan de achterkant. Inderdaad, de elektrisch aangedreven eend van Leen APK uit Gouda.
Ik zag hem kijken naar de lage stand van de achterzijde van de wwe. Hij ging er ook als een speer van door. Mede door het acceleratievermogen. Ik had, vond ik een goed excuus om de uit Engeland ontvangen veren een tijdje te laten acclimatiseren. Eerst een lang weekend op stap naar Rome en Napels met een stel zogenaamde spoorseksuelen (treinspotters en zo). Veel plezier gehad maar nu weer aan het werk.
Standje schuin vanwege het feit dat de veerpotten er onderuit gaan. Hoe is het gegaan met de veren?
Het laten maken van veren in Nederland bleek te complex en te duur. Het probleem is dat de instellingskosten voor de machines hoog zijn en de prijs daalt pas bij afname van een hoog aantal. En ik heb er maar twee nodig. Dus toch maar in Engeland besteld.
Let op de verwijzing naar Ville Van.
Veren besteld en hieronder een normale en een ''uprated'' veer:
De veer links heeft een diameter van 17,5 mm en dat komt inderdaad overeen met een veer die twee keer zo sterk is. Zie blog 135.
In blog 135 is tevens een opengewerkte tekening van een veerpot te zien. In werkelijkheid zien ze er zo uit:
Redelijk wat ''sloopwerk", de uitlaat en de schokbrekers voor het gemak maar verwijderd anders kom je slecht bij de zogenaamde stelstukken. Het geheel ging redelijk gemakkelijk los doordat bij de vorige montage kopervet was gebruikt. De volgende stap is schoonmaakwerk en het open slijpen van de achterzijden. Alles op zijn tijd.
Wordt dus vervolgd.
p.s. Op de bovenste foto is te zien dat de mehari tijdelijk buiten gestald is vanwege de werkzaamheden. Daarachter staat nog steeds de oude hut van de wwe. Niet lang meer hoop ik.
dinsdag 4 november 2014
138 Goedenavond, dames en heren
Is de naam van een nieuwe serie van de omroep Max welke uitgezonden gaat worden vanaf maart volgend jaar.
In deel 4 is de wwe te zien, in deel 7 de BSA motor van de wegenwacht.
Ons optreden was op 3 november. Er is voor getekend dat er niets uit het plot verklapt mag worden maar wanneer de wegenwacht in beeld komt dan is er vast een auto met problemen.
Bij deze authentieke besteleend moest olie bijgevuld (in het script stond dat er te weinig koelvloeistof in zat.......in een eend!!):
en ik mocht deze Volvo weer op weg helpen (filmpje, met dank aan die aardige mijnheer van de wegenwacht):
Omdat de serie in de jaren 60 speelt waren er veel mooie oldtimers opgetrommeld, zoals een schitterende Messerschmidt,
een Ami, een DAF 31 en een Opel,
en was of werd elke bestuurder bijpassend gekleed.
Dan een paar medewerkers van de cast. Hier zien we Anna Raadsveld en Yannickvan de Velde samen de bosjes in verdwijnen. Stond niet in het script.
De rest van de cast (Loes Luca, Huub Stapel, Anne-Wil Blankers en nog veel meer toppers) heb ik maar met rust gelaten. Zij waren er overigens ook niet.
In deel 4 is de wwe te zien, in deel 7 de BSA motor van de wegenwacht.
Ons optreden was op 3 november. Er is voor getekend dat er niets uit het plot verklapt mag worden maar wanneer de wegenwacht in beeld komt dan is er vast een auto met problemen.
Bij deze authentieke besteleend moest olie bijgevuld (in het script stond dat er te weinig koelvloeistof in zat.......in een eend!!):
en ik mocht deze Volvo weer op weg helpen (filmpje, met dank aan die aardige mijnheer van de wegenwacht):
een Ami, een DAF 31 en een Opel,
en was of werd elke bestuurder bijpassend gekleed.
Dan een paar medewerkers van de cast. Hier zien we Anna Raadsveld en Yannickvan de Velde samen de bosjes in verdwijnen. Stond niet in het script.
De rest van de cast (Loes Luca, Huub Stapel, Anne-Wil Blankers en nog veel meer toppers) heb ik maar met rust gelaten. Zij waren er overigens ook niet.
Al met al een leuke dag waarbij de wwe ook nog een rol kreeg in de catering.
Tot slot een foto's waarin ik met de regisseur (Rita Horst) afspreek mijn rol niet al te veel uit te vergroten. Tenslotte moet ik nog fatsoenlijk over straat kunnen.
Alle foto's (rijp en onrijp): Hier Klikken.
dinsdag 28 oktober 2014
137 Ermelo
Alvorens een verslagje van Ermelo: de twee jaarlijkse prijsvraag over de kaart die ik in de bus vond is gewonnen door de postbode. De kaart was bedoeld voor een andere Jos uit onze straat. Deze heeft de kaart inmiddels opgehaald.
Ermelo.
Leuke plek bij de gerestaureerde molen van Ermelo:
Waar de vlag staat stond afgelopen zaterdag een BSA motor, daar achter de wwe en daar weer achter nog een (echte) eend van de wegenwacht.
De hele dag zat de loop er in, er zijn veel foto's genomen. Dat is wel handig want dan vraag ik iemand waarvan ik zie dat deze uitgebreid foto's van mijn auto neemt of hij er wat aan mij wil doorsturen.
Deze foto's zijn genomen door Egbert Vonkeman:
Je ziet wel alle krasjes en plekjes maar ik ga niet voor concours staat. Alhoewel de wwe zeer binnenkort getaxeerd gaat worden.
Er kwam nog een oude kennis langs uit de eendenwereld. Dat was toeval, zijn vrouw had hem een weekend Ermelo cadeau gedaan om zijn verjaardag te vieren. Hij is zelf een eend aan het restaureren die hij gekocht heeft omdat deze uit zijn geboortejaar was. Ik hoop dat ik hem niet beledig maar ik dacht uit 1953.Hij is lid van de Enige echte eenden club, die een enorm magazijn hebben van oude onderdelen maar waar je alleen diè onderdelen mag kopen (vriendenprijzen) uit de tijd waaruit jouw eend stamt.
Twee echte wegenwachters kwamen op de fiets langs om de voertuigen te bekijken. Eèn van de twee vertelde dat hij de wegenwacht eend die op 't Harde gestationeerd staat regelmatig mag besturen. Een zekere Klaas. Wel jammer dat hij niet aanwezig was toen ik vertrok. Hij had me kunnen helpen met een probleem. Omdat mijn motorkap openstond (vinden de mensen leuk, voor velen een feest der herkenning) heeft iemand de gelegenheid gehad om een bougiekabel gedeeltelijk los te trekken. Starten en rijden gaat dan slecht. Nu moest ik zelf probleemoplossend te werk en dat heeft zeker 1 minuut gekost......
Al met al weer een leuk dagje met goede verzorging van de organisatie.
Ermelo.
Leuke plek bij de gerestaureerde molen van Ermelo:
Waar de vlag staat stond afgelopen zaterdag een BSA motor, daar achter de wwe en daar weer achter nog een (echte) eend van de wegenwacht.
De hele dag zat de loop er in, er zijn veel foto's genomen. Dat is wel handig want dan vraag ik iemand waarvan ik zie dat deze uitgebreid foto's van mijn auto neemt of hij er wat aan mij wil doorsturen.
Deze foto's zijn genomen door Egbert Vonkeman:
Er kwam nog een oude kennis langs uit de eendenwereld. Dat was toeval, zijn vrouw had hem een weekend Ermelo cadeau gedaan om zijn verjaardag te vieren. Hij is zelf een eend aan het restaureren die hij gekocht heeft omdat deze uit zijn geboortejaar was. Ik hoop dat ik hem niet beledig maar ik dacht uit 1953.Hij is lid van de Enige echte eenden club, die een enorm magazijn hebben van oude onderdelen maar waar je alleen diè onderdelen mag kopen (vriendenprijzen) uit de tijd waaruit jouw eend stamt.
Twee echte wegenwachters kwamen op de fiets langs om de voertuigen te bekijken. Eèn van de twee vertelde dat hij de wegenwacht eend die op 't Harde gestationeerd staat regelmatig mag besturen. Een zekere Klaas. Wel jammer dat hij niet aanwezig was toen ik vertrok. Hij had me kunnen helpen met een probleem. Omdat mijn motorkap openstond (vinden de mensen leuk, voor velen een feest der herkenning) heeft iemand de gelegenheid gehad om een bougiekabel gedeeltelijk los te trekken. Starten en rijden gaat dan slecht. Nu moest ik zelf probleemoplossend te werk en dat heeft zeker 1 minuut gekost......
Al met al weer een leuk dagje met goede verzorging van de organisatie.
vrijdag 17 oktober 2014
136 Kampioen
"Stond u in de Kampioen van deze maand?" is mij al een paar keer gevraagd. Nee dat was ik niet, maar Meint Munning. Die kende ik al van de Mehariclub. Tijdens het clubweekend speelde hij Banjo, zong daar bij, en alsof dat al niet genoeg was stak hij daarna vuurwerk af.
Meint onder zijn Mehari.
Waar de wwe wèl binnenkort te zien is:
De gele rijders in Ermelo bij museum Het Pakhuis op 25 oktober 2014
De afvaardiging bestaat uit één BSA motor en twee wwe'en.
Even klikken voor wat informatie over het hoe en wat.
Dan een primeur: Omroep Max maakt een vervolg op de serie ''Moeder ik wil bij de revue". Dit drama gaat heten: "Goedenavond, dames en heren" en handelt over de tv presentatoren/trices in de jaren 60. De eerste opnamen zijn reeds begonnen in Haarlem.
Nu weet ik niet of de auto die in beeld is een mankement krijgt maar er is wel een verzoek gedaan aan de wegenwacht om medewerking te verlenen met wat oud materiaal. De opnamen vinden plaats in november. Vaak een hele dag op de set voor een seconde of drie als resultaat. Of Loes Luca (hoofdrol) moet smelten voor het oude wegenwacht materiaal. Of de regisseur Rita Horst begint weer een rechtszaak omdat het wegenwachtmateriaal door de producent geknipt is. Zie de commotie rond IEP!
Hoe dan ook, de catering is meestal voortreffelijk geregeld.
Tenslotte de tweejaarlijks prijsvraag.
Wie weet er meer van deze aardige kaart die bij ons in de brievenbus lag:
Ik kan de afzender(s) niet goed lezen (..... Henk) maar was er blij mee (hart onder de riem en zo).
Waar de wwe wèl binnenkort te zien is:
De gele rijders in Ermelo bij museum Het Pakhuis op 25 oktober 2014
De afvaardiging bestaat uit één BSA motor en twee wwe'en.
Even klikken voor wat informatie over het hoe en wat.
Dan een primeur: Omroep Max maakt een vervolg op de serie ''Moeder ik wil bij de revue". Dit drama gaat heten: "Goedenavond, dames en heren" en handelt over de tv presentatoren/trices in de jaren 60. De eerste opnamen zijn reeds begonnen in Haarlem.
Nu weet ik niet of de auto die in beeld is een mankement krijgt maar er is wel een verzoek gedaan aan de wegenwacht om medewerking te verlenen met wat oud materiaal. De opnamen vinden plaats in november. Vaak een hele dag op de set voor een seconde of drie als resultaat. Of Loes Luca (hoofdrol) moet smelten voor het oude wegenwacht materiaal. Of de regisseur Rita Horst begint weer een rechtszaak omdat het wegenwachtmateriaal door de producent geknipt is. Zie de commotie rond IEP!
Hoe dan ook, de catering is meestal voortreffelijk geregeld.
Tenslotte de tweejaarlijks prijsvraag.
Wie weet er meer van deze aardige kaart die bij ons in de brievenbus lag:
Ik kan de afzender(s) niet goed lezen (..... Henk) maar was er blij mee (hart onder de riem en zo).
vrijdag 3 oktober 2014
135 Speciale veren
De eerste firma waarmee ik contact zocht maakt geen veren voor auto's. Mooi principe, auto's vervuilen!.
Speciaal voor de Technische verenfabriek VIOD, deze blog.
Het gaat om de veer die aan de achterzijde in de veerpot zit (maakt links of rechts gewonden wat uit?):
De huidige veer heeft volgens de kenners een veerconstante van ca. 170.
In onderstaand plaatje zijn de bekende waarden in de Avek designer ingevoerd:
De veer zou (ook weer volgens de kenners) twee maal zo stijf moeten worden.
Buitendiameter en lengte liggen vast, 10 en 18 centimeter.
De binnendiameter mag niet kleiner worden dan 65,5 mm, dan past de veer net om de veerschotel.
Wanneer ik in de designer de draad diameter 17,25 maak komt de veerconstante boven de 300, dat lijkt me het proberen waard:
Wellicht ben ik geheel op de verkeerde weg, dat horen we wel van de deskundigen van de VIOD
Speciaal voor de Technische verenfabriek VIOD, deze blog.
Het gaat om de veer die aan de achterzijde in de veerpot zit (maakt links of rechts gewonden wat uit?):
In onderstaand plaatje zijn de bekende waarden in de Avek designer ingevoerd:
De veer zou (ook weer volgens de kenners) twee maal zo stijf moeten worden.
Buitendiameter en lengte liggen vast, 10 en 18 centimeter.
De binnendiameter mag niet kleiner worden dan 65,5 mm, dan past de veer net om de veerschotel.
Wanneer ik in de designer de draad diameter 17,25 maak komt de veerconstante boven de 300, dat lijkt me het proberen waard:
Wellicht ben ik geheel op de verkeerde weg, dat horen we wel van de deskundigen van de VIOD
dinsdag 30 september 2014
134 Engeland
Eerst nog even over het evenement in Utrecht, in de wakkere krant van Nederland stond een stukje (met video) over de eigenaar van de elektrische eend die naast de wwe stond:
Elektrisch rijden. Die meldde overigens dat ik de knipperlichten achterstevoren heb gemonteerd. Moet ik even veranderen.
Na dit evenement zijn wij van huis gaan rijden naar de Stena. Eerste hobbel: die werd met veel gekraak genomen. De wwe blijkt toch niet hoog genoeg op zijn veren te staan. Naar Utrecht v.v. had ik dat niet bemerkt maar met de extra lading wel. Dus gelijk omgekeerd en wat gereedschap geloosd: krik, bankschroef, jerrycans en de heavy accukabels die aan de achterdeur hingen.
Op de vering kom ik later terug.
Foto bij de boot, weliswaar op de terugweg maar dat ziet niemand.
Ja, er is wat fog maar dat is hier ook wel eens.
Mooi in Bury st Edmunds:
Leuk in weet ik niet meer:
Ter zake, het bezoek aan Villevans, de leverancier van de polyester achterkant van de wwe.
Een sfeerbeeld:
En een volgens Graham (bijna) uniek exemplaar waar er maar 3 van gemaakt zouden zijn:
De wwe in het hol van de leeuw:
Nog verder in het hol, rechts achterin staat de mal die gebruikt wordt bij het vervaardigen van de achterkanten.
Volgens Graham een smerig karwei waarvoor hij dan ook iemand inhuurt. "Does he wear a mask?", "No it is his own face" was het antwoord.
Een tussenproduct waar de achterkant nog op moet, deze is duidelijk voor de Engelse markt:
Terug naar de onvoldoende vering.
Zo werkt de vering van een 2cv ongeveer, voor- en achterwielen zijn met elkaar verbonden door een veerpot.
(Hier volgt een min om meer technisch verhaal).
Wanneer nu zo'n veer in de veerpot zwaarder wordt gemaakt verandert de veersterkte (uitgedrukt in veerconstante) en zal de 2cv minder doorzakken. De veer zit opgesloten in een bus en de maten in de breedte en de lengte liggen dus vast.
De huidige veer heeft een dikte van 15,25mm.
Er is stijfheid te winnen door de dikte van de veerdraad te verhogen (of het aantal wikkelingen te verminderen, of het materiaal of alle drie).
De huidige veerconstante waarde is ongeveer 175 kN/m. Wanneer gekozen wordt voor een verdubbeling van de stijfheid moet de draaddikte naar 17,5 mm: 331 kN/M. Eerst maar eens meten of dit gaat passen in de huidige veerpot (de binnendiameter wordt kleiner).
De firma Ecas in Engeland levert zwaardere veren (100% uprated, tweemaal zo stijf). De waarde van de constante die ik bij navraag op kreeg was in pounds: 1715. Nu is 1 inch pound gelijk aan 0,113 newton meters en zou ik aan een waarde komen van 193,8 kN/m. Niet tweemaal zo stijf, dus hier zijn nog wat vraagtekens.
Dan nog maar wat foto's:
Een vrijwilliger (80 jaar) repareert kiezel voor kiezel een kathedraal. Bijna klaar.
De auto waar Graham Cotton (eigenaar van Villevans) ons in meenam voor een lunch. Een GS C-Matic.
Volgende keer meer over de veren, tot slot nog even over de bedrading.
Die klopt niet. Bij het aanzetten van de zwaailamp gaat er een indicatielampje op het dashboard branden. Dat lampje ging ook steeds meer branden wanneer ik de normale verlichting aanzette. Niet goed. Bovendien merkte ik op de terugreis dat de verlichtingsschakelaar als verwarmingselement ging werken. Niet goed. Al voelend onder deze schakelaar ontstond er spontaan een blaar op mijn wijsvinger. Niet goed. Al kijkend onder de motorkap zag ik dat het daar qua bedrading een zootje was. Niet goed. Zo wordt het lijstje van de te verrichten werkzaamheden steeds langer. Het houd je van de straat.
Elektrisch rijden. Die meldde overigens dat ik de knipperlichten achterstevoren heb gemonteerd. Moet ik even veranderen.
Na dit evenement zijn wij van huis gaan rijden naar de Stena. Eerste hobbel: die werd met veel gekraak genomen. De wwe blijkt toch niet hoog genoeg op zijn veren te staan. Naar Utrecht v.v. had ik dat niet bemerkt maar met de extra lading wel. Dus gelijk omgekeerd en wat gereedschap geloosd: krik, bankschroef, jerrycans en de heavy accukabels die aan de achterdeur hingen.
Op de vering kom ik later terug.
Foto bij de boot, weliswaar op de terugweg maar dat ziet niemand.
Ja, er is wat fog maar dat is hier ook wel eens.
Hier zijn we dus geweest en zo nog wat leuke plaatsjes in de buurt, met mooi nazomer weer en een uitstekend onderdak in Nayland, waard voor een mooi reisverslag maar daar gaat deze blog niet zo over.
Mooi in Bury st Edmunds:
Leuk in weet ik niet meer:
Ter zake, het bezoek aan Villevans, de leverancier van de polyester achterkant van de wwe.
Een sfeerbeeld:
En een volgens Graham (bijna) uniek exemplaar waar er maar 3 van gemaakt zouden zijn:
Nog verder in het hol, rechts achterin staat de mal die gebruikt wordt bij het vervaardigen van de achterkanten.
Volgens Graham een smerig karwei waarvoor hij dan ook iemand inhuurt. "Does he wear a mask?", "No it is his own face" was het antwoord.
Terug naar de onvoldoende vering.
Zo werkt de vering van een 2cv ongeveer, voor- en achterwielen zijn met elkaar verbonden door een veerpot.
(Hier volgt een min om meer technisch verhaal).
Wanneer nu zo'n veer in de veerpot zwaarder wordt gemaakt verandert de veersterkte (uitgedrukt in veerconstante) en zal de 2cv minder doorzakken. De veer zit opgesloten in een bus en de maten in de breedte en de lengte liggen dus vast.
De huidige veer heeft een dikte van 15,25mm.
Er is stijfheid te winnen door de dikte van de veerdraad te verhogen (of het aantal wikkelingen te verminderen, of het materiaal of alle drie).
De huidige veerconstante waarde is ongeveer 175 kN/m. Wanneer gekozen wordt voor een verdubbeling van de stijfheid moet de draaddikte naar 17,5 mm: 331 kN/M. Eerst maar eens meten of dit gaat passen in de huidige veerpot (de binnendiameter wordt kleiner).
De firma Ecas in Engeland levert zwaardere veren (100% uprated, tweemaal zo stijf). De waarde van de constante die ik bij navraag op kreeg was in pounds: 1715. Nu is 1 inch pound gelijk aan 0,113 newton meters en zou ik aan een waarde komen van 193,8 kN/m. Niet tweemaal zo stijf, dus hier zijn nog wat vraagtekens.
Dan nog maar wat foto's:
Een vrijwilliger (80 jaar) repareert kiezel voor kiezel een kathedraal. Bijna klaar.
De auto waar Graham Cotton (eigenaar van Villevans) ons in meenam voor een lunch. Een GS C-Matic.
Volgende keer meer over de veren, tot slot nog even over de bedrading.
Die klopt niet. Bij het aanzetten van de zwaailamp gaat er een indicatielampje op het dashboard branden. Dat lampje ging ook steeds meer branden wanneer ik de normale verlichting aanzette. Niet goed. Bovendien merkte ik op de terugreis dat de verlichtingsschakelaar als verwarmingselement ging werken. Niet goed. Al voelend onder deze schakelaar ontstond er spontaan een blaar op mijn wijsvinger. Niet goed. Al kijkend onder de motorkap zag ik dat het daar qua bedrading een zootje was. Niet goed. Zo wordt het lijstje van de te verrichten werkzaamheden steeds langer. Het houd je van de straat.
Abonneren op:
Posts (Atom)